Pandora'nın, ümit duygusunu da kutusundan kaçırmamış olmasına üzülüyorum, çünkü hiç sevemedim bu duygunun bana hissettirdiklerini. Senelerdir gerçek olamayacağını bile bile Avrupa'da başarı beklerim Fenerbahçe'den, her sene bıkmadan usanmadan ümit ederim. Futbol bilgim yetse de izlediğim takımlardan çok daha kalitesiz bir futbol oynadığımızı ve tur şansımızın muhtemel rakiplerimiz karşısında çok düşük olduğunu anlamama, bir türlü engel olamıyorum beni her sene üzüntüye boğan, boş çıkan umuduma.
Çok acı Avrupa'da tek takımımızın bile kalmaması; marka olduğunu iddia eden, her sene Avrupa Kupası hedefleriyle yola çıkan Türk futbolu adına manidar.
Fenerbahçe Daum ile Avrupa'da hedef küçülttüğünü belli etmişti zaten. Daum'a da haksızlık etmeyelim, Fenerbahçe camiası Türkiye'deki başarıyı Avrupa'dakine tercih etme hastalığından kurtulamadı yıllardır. Fenerbahçe camiası Avrupa'daki başarısızlıklar yüzünden sadece Rıdvan'ı gönderdi şuana kadar, kaçan şampiyonluk için ise nicelerin kellesi uçtu.
Ali Sami Yen ise teknik taktik bir faciaya tanıklık etti. Allahtan Galatasaray istediğini elde edemedi, olası değildi zaten ama denk gelip olsaydı daha kahırlı günler beklerdi Galatasaraylıları. Arda forvet olurdu mesela, Barcelona ekolünün bayraktarlarından Hollandalı Rijkaard'ın İtalyana dönüşmeleri kalıcı falan olurdu.
Ne bir Türk takımı, ne bir Türk teknik direktör ne de önemli bir Türk futbolcusu organizasyonlarda ses getirebildi. Vizyonumuzun el verdiği oyun bu olunca, hak ettiğimiz derece de bundan fazlası olamaz zaten.
Fotoğrafa bakıp bir şeyler umut etmeyin, maçları izleyenler moral bulsun, kafa dağıtsınlar istedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder