Helal olsun Baki

Yıl 2007, Çınarcık’taki Club Kio’da bir Cumartesi gecesiydi. Artık mekân boşalmaya yüz tutmuş, hesap ödenmesi ardından sahil piyasasına inip bir şeyler atıştırma vakitleri gelmişti. Tabi ki alkol almışım, kafam güzel. Dazlak, uzun-ince, gözüme tanıdık gelen bir sima merdivenlerden aşağı indi ve tuvalete girdi. Bir anlık tereddütten sonra tanımıştım. Türkiye Kupası’nı üst üste 24. Defa kazanamamamızın en önde gelen mimarlarından biri: Baki Mercimek. Fanatik FB’li Emrah arkadaşıma koşup, “gel” dedim “baki’yi dövücez”

“Hangi Baki olm?” dedi.

“Türkiye Kupası’nı almamızı engelleyen Baki” diye cevap verdiğimde, Emrah’ın suratındaki gülümseyen ifadenin nasıl bir nefrete dönüştüğünü hala unutamam.

Beraber Club’ın çıkış kapısının önünde durduk. “Acaba Emrah’ı çağırmaya gittiğim sırada herif çıkmış mıdır?” diye tasalanırken, görünüverdi. Tetikçim Emrah yanımda, gazı aldım;

“Helal olsun sana, 23 yaşındayım, senin ve Selçuk Dereli’nin yüzünden daha Türkiye Kupası görmedim. Rahat uyuyor musun geceleri Tuncay’a yaptıklarından sonra?” diye isyan ettim. Baki’nin suratındaki tedirgin ifadeyi gördüğümde, cevap vermesini beklemeden omzuna şöyle arkadaşça vurup sıcak bir gülümsemeyle;

“Helal olsun sana harbiden, bir sene daha göremedik Türkiye Kupası’nı” dedim. Rahatlayan Baki:

“Ben Tuncay’dan helallik aldım, vicdanım rahat” dedi, ve gülümseyerek ekledi “Senden de özür dilerim”.

Bir iki muhabbetten sonra mekândan ayrıldı Baki. Bu sırada benim başından beri tamamen geyik ve eğlence amaçlı giriştiğim bu hareketi Emrah’ın ne kadar ciddiye aldığını, değişmeyen surat ifadesi ve Baki'nin arkasından “Bizim hakkımız ne olacak lan, ben hakkımı helal etmiyorum, s.keyim Tuncay’ın helalliğini” isyanıyla anladım. Konuştuğum sırada ters bir hareket yapsa Baki, kavga çıkması işten bile değilmiş, ucuz atlatmışız, o an fark ettim.

Daha sonradan aldığım duyumlara göre; Baki, bir arkadaşı ve 3-4 kızla beraber, senelerdir Çınarcık’ta yazlığı olan babasına hediye aldığı “BKM” plakalı s320’ye binip, uzaklaşmış mekandan.