21 Ocak 2010 Perşembe

Milangaz tribünü


Yıldırım Demirören'den memnun bir Beşiktaşlı var mıdır? Her halde yoktur. Özhan Canaydın'ı bile lise davasına savunanlar vardı. Ben daha kimseden "Başkanımızdır, saygı duymamız lazım" lafını bile duymadım.

Bir sürü Beşiktaşlı'dan dinlediğim hikaye; babasının kurduğu işleri de batırıyormuş, babası dur bi dakika, al sana para git Beşiktaş ile uğraş demiş. Sonuç ortada. Beşiktaş Lucescu-Bilgili döneminde bir ara yakaladığı önde giden takım olma halini bir daha yakalayamadı. Rakipleri kadar ufkunu genişletemedi, potansiyelini artıramadı.

Ay sonunda seçim var. Demirören'in rakibi Murat Aksu herkes tarafından kabul görecek, taraftarı heyecanlandıracak birisi olmaktan uzak. AKPli siyasetçi eski İçişleri Bakanı baba benim tanıdığım Beşiktaşlıların hoşuna gitmez bir sefer. Yaptıklarıyla babasının gölgesinden kurtulmuş bir isim de değil kendisi. Bir nevi Demirören gibi.

Fakat ne olursa olsun Yıldırım Demirören değiştirilmeli. Canaydın deneyiminden biliyorum ki bir noktaya gelirsin ki artık başkanın suratını bile görmeye dayanamazsın, taraftar olarak sinirin bozulur, o gidene kadar futbola küsersin.

Eğer Yıldırım Demirören yine seçilirse, rakibi ne kadar zayıf olursa olsun, Beşiktaş kongresi seçimlerde yenilgiye doymayıp halen aynı genel başkanı seçen parti kongreleri gibi olmuş demektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder